Beurstips: "Ze zullen ons niet temmen..."

Hubert Fabri, de referentieaandeelhouder en voorzitter v.d. raad van bestuur van de plantageholding Socfin had zich vorige week de algemene vergadering van Socfin en dochters Socfinasia en Socfinaf in het zonnige Luxemburg waarschijnlijk iets anders voorgesteld. Met trots meldde hij dat er aan de ingang van het hotel geen NGO's stonden te protesteren (niet gouvernementele organisaties - u kent die wel, zo van die organisaties die gesponserd worden door Europees geld van linkse partijen en de burger een schuldgevoel trachten op te spelden voor wereldproblemen... En als er geen problemen zijn, er dan wel zelf ÈÈn creÎren...). Die NGO-afwezigheid was te danken aan de gewonnen rechtszaak over gemanipuleerd nieuws die Socfin en de holding BollorÈ (het investeringsvehikel van de Franse miljardair Vincent BollorÈ) in Frankrijk tegen de NGOs aangespannen hadden. Fabri trots en bij de opening van de algemene vergadering moest dat met enige schadenfreude gemeld worden.

Fabri had echter niet gerekend op morrende en colluderende aandeelhouders. Colluderend zijnde BeursTips en Patrick Millecam, beheerder van het investeringsfonds Value Square Equity World, die al een tijdje ontevreden rondlopen, o.a. over de Luxemburgse beursnotering (een beurs waar weinig banken en makelaars elektronisch toegang toe hebben) en over de 1970s stijl van communiceren naar de aandeelhouders toe. Hierdoor loopt de koers van deze plantagejuweeltjes al jaren stevig achter op die van bekendere plantagegroepen genre Sipef. Achter als in een opportuniteit om de koers te zien verdubbelen tot verdrievoudigen

Een opportunist denkt: Een koopje! En hij koopt nog een aantal stukjes bij tegen een zo laag mogelijke waardering en hoopt met veel geduld zijn gram te halen. De pessimist klaagt over de blijvend lage beurswaardering en werpt (met verlies) de handdoek in de ring. De realist koopt en besluit nadien de confrontatie met de raad van bestuur aan te gaan om verandering in de manier van communiceren en de beursnotering teweeg te brengen! 

En dat laatste deden we met een resem snoeiharde opmerkingen richting voorzitter Fabri, met tegenstemmen als gevolg. Wat zijn we met ondergewaardeerde bedrijven waarvan de referentieaandeelhouder het licht van de zon ontkent op vlak van communicatie naar zijn aandeelhouders toe, waardoor de prijs nooit een fair niveau bereikt? Nikske nul nada! 

In plaats van de schouders op te halen en de handdoek in de ring te werpen verkiezen we de degens te kruisen, want dat is de enige manier om verandering te bewerkstelligen. Als aandeelhouders zijn we mede-eigenaar van een bedrijf en als we in een groeibedrijf zitten met prachtige vooruitzichten en aan superlage waardering, waarom zouden we de referentieaandeelhouder zijn zin geven? De tijd van Albert FrËres  "Un petit actionnaire minoritaire est un petit con, un gros actionnaire minoritaire est un gros con" behoort tot het verleden. 

Socfin krijgt eerstdaags een klacht wegens "geen onafhankelijke bestuurders" aan zijn been en we geven nu al mee dat we volgend jaar op uw stem zullen rekenen om nog meer druk te zetten, en dat totdat de communicatie en de beursnoteringen op een niveau zijn die dergelijke plantagejuweeltjes waardig zijn! 

Copyright

Beurstips